سؤال: مردی از دنیا رفته و از او همسر و دو فرزند (دختر و پسر) و مقداری اموال به جا مانده است. متوفی در زمان حیات خود دیونی به افراد مختلف داشته است که پرداخت نکرده است و میزان این دیون بیش از ماترک اوست. فرزند متوفی نیز به افراد متعددی بدهکار است و منشأ این بدهی، ارتباطی با متوفی ندارد. اکنون سوال این است که آیا به مصداق آیه شریفه «من بعد وصیه یوصی بها أو دین»، آیا در این فرض به ماترک متوفی، عنوان ارث تعلق می‌گیرد؟ و آیا طلبکاران فرزند متوفی نسبت به این ماترک حقی دارند یا ابتدا باید دیون متوفی ازمحل آن پرداخت گردد و سپس اگر چیزی باقی ماند (که در مانحن فیه چیزی باقی نمی‌ماند) به ورثه به ارث برسد و به عنوان سهم الارث ورثه، از اموال ایشان محسوب شود و متعلق حق غرمای فرزند متوفی باشد؟