با سلام و تحیت و عرض پوزش از تاخیر مفصل در ارسال پاسخ؛
نماز نوعی سلوک و نمایش دادن رابطۀ خالق و مخلوق است و به همین جهت با نام خدای متعال آغاز و با سلام و سلامتی پایان می یابد.
چون نماز چنین است باید نمازگزار خودش را در محضر خداوند و ملائکه و ارواح انبیاء و اولیاء بداند، به همین دلیل نوع اذکار و کلمات نماز، شبیه مخاطبه است مانند”ایاک نعبد و ایاک نستعین” بنابراین انسان با این نماز باید فکر و عملش را با تکرار اذکار و اعمال به حالت صفت درونی درآورده و توحید را به صورت خُلق در خودش ایجاد کرده و ادب، اخلاق، عفت و مانند اینها را در خودش به صورت عینی و ملموس نشان دهد؛ بنابراین اگر انسان رعایت ادب در برابر دیگران را یک امر مطلوب می داند، رعایت ادب در برابر خدا و ملائکه خدا را باید فرض تلقی نماید.
رعایت حجاب یا پوشش معقول و مطلوب با دیدن افراد و ندیدن افراد تفاوت پیدا نمی کند. درست است خداوند عالم در همه جا حاضر است و حجاب برای او مانع رویت نیست، اما رعایت ادب و حجاب برای آدم از مظاهر بندگی است.
در واقع نماز خواندن نوعی تمرین حضور در جامعه است و خداوند از زنان آنگونه حجابی را در نماز طلب می کند که در جامعه نیز همان مقدار حجاب را به آنان امر فرموده بنابراین حد و حدود حجاب در جامعه و محیط های خصوصی متفاوت نیست.
وسائل الشیعه،جلد۴،باب۲۸ از ابواب لباس مصلی،احادیث مذکور در این آدرس این پاسخ را نیز تایید می کند.
.
نماز نوعی سلوک و نمایش دادن رابطۀ خالق و مخلوق است و به همین جهت با نام خدای متعال آغاز و با سلام و سلامتی پایان می یابد.
چون نماز چنین است باید نمازگزار خودش را در محضر خداوند و ملائکه و ارواح انبیاء و اولیاء بداند، به همین دلیل نوع اذکار و کلمات نماز، شبیه مخاطبه است مانند”ایاک نعبد و ایاک نستعین” بنابراین انسان با این نماز باید فکر و عملش را با تکرار اذکار و اعمال به حالت صفت درونی درآورده و توحید را به صورت خُلق در خودش ایجاد کرده و ادب، اخلاق، عفت و مانند اینها را در خودش به صورت عینی و ملموس نشان دهد؛ بنابراین اگر انسان رعایت ادب در برابر دیگران را یک امر مطلوب می داند، رعایت ادب در برابر خدا و ملائکه خدا را باید فرض تلقی نماید.
رعایت حجاب یا پوشش معقول و مطلوب با دیدن افراد و ندیدن افراد تفاوت پیدا نمی کند. درست است خداوند عالم در همه جا حاضر است و حجاب برای او مانع رویت نیست، اما رعایت ادب و حجاب برای آدم از مظاهر بندگی است.
در واقع نماز خواندن نوعی تمرین حضور در جامعه است و خداوند از زنان آنگونه حجابی را در نماز طلب می کند که در جامعه نیز همان مقدار حجاب را به آنان امر فرموده بنابراین حد و حدود حجاب در جامعه و محیط های خصوصی متفاوت نیست.
وسائل الشیعه،جلد۴،باب۲۸ از ابواب لباس مصلی،احادیث مذکور در این آدرس این پاسخ را نیز تایید می کند.
.