خانه/روایات و سئوالاتی در مورد معصومین علیهم السلام/صفحه 2

دفتر مرجع عالیقدر بیات زنجانی Latest سوالات

پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: با سلام خدمت شما؛ چند سوال ازتون داشتم. – مگر در قرآن چند جا نیامده است که هر کس به خدا دروغ ببندد و حرام خدا را حلال یا حلال خدا را حرام کند، جزء زیانکارترین مردم است؟(مانند یونس ۵۹ و مائده ۸۷ و ۸۸) پس چگونه است که در تشیع احکام فقهی مثلاً به گوشت هایی داده می شود که در قرآن نیامده است یا مسائلی که در قرآن اصلاً حرفی از آنها نیست مانند موسیقی؟ مگر احکام قرآن ناقص است که باید کاملش کنیم؟ – در مورد عصمت اهل بیت(ع)؛ از آن جایی که هر صفتی در ما انسان ها نسبی است و هیچ صفت مطلقی در ما نیست و این ویژگی شامل امامان ما هم می شود، پس چگونه است که عصمت در آنها مطلق باشد؟ و این طور که در تشیع می گویند درباره عصمت امامان، اگر کسی امکان گناه کردن نداشته باشد، پس گناه نکردن او چه فضیلتی دارد؟ و مگر در قرآن نیامده است که حضرت موسی که پیامبر خدا بود گناه کرده است! آیا ما می گوییم که مقام امامان ما از پیامبری مانند حضرت موسی بالاتر است که امکان گناه ندارند؟ با تشکر فراوان از شما

  • 380 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: سلام علیکم؛ هنگام مطالعه کتاب شریف کافی به نکته ای برخورده ام که امیدوارم شما بزرگواران اینجانب را در رسیدن به پاسخ سوالاتم یاری فرمایید. در الکافى‏ – الجزء الخامس – کِتَابُ النِّکَاحِ – بَابُ شُرُوطِ الْمُتْعَهِ ، چند حدیث آورده شده که صیغه ی عقد موقت را به شرح زیر بیان می کنند: عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ عُثْمَانَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ وَ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مِهْرَانَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ أَسْلَمَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع کَیْفَ أَقُولُ لَهَا إِذَا خَلَوْتُ بِهَا قَالَ تَقُولُ أَتَزَوَّجُکِ مُتْعَهً عَلَى کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّهِ نَبِیِّهِ ص لَا وَارِثَهً وَ لَا مَوْرُوثَهً کَذَا وَ کَذَا یَوْماً وَ إِنْ شِئْتَ کَذَا وَ کَذَا سَنَهً بِکَذَا وَ کَذَا دِرْهَماً وَ تُسَمِّی مِنَ الْأَجْرِ مَا تَرَاضَیْتُمَا عَلَیْهِ قَلِیلًا کَانَ أَمْ کَثِیراً فَإِذَا قَالَتْ نَعَمْ فَقَدْ رَضِیَتْ فَهِیَ امْرَأَتُکَ وَ أَنْتَ أَوْلَى النَّاسِ بِهَا قُلْتُ فَإِنِّی أَسْتَحْیِی أَنْ أَذْکُرَ شَرْطَ الْأَیَّامِ قَالَ هُوَ أَضَرُّ عَلَیْکَ قُلْتُ وَ کَیْفَ قَالَ إِنَّکَ إِنْ لَمْ تَشْتَرِطْ کَانَ تَزْوِیجَ مُقَامٍ وَ لَزِمَتْکَ النَّفَقَهُ فِی الْعِدَّهِ وَ کَانَتْ وَارِثَهً وَ لَمْ تَقْدِرْ عَلَى أَنْ تُطَلِّقَهَا إِلَّا طَلَاقَ السُّنَّهِ در حدیث فوق و دیگر احادیث این باب دستوراتی از طرف اهل بیت علیهم السلام به منظور جاری کردن عقد ازدواج موقت صادر شده که کاملا با آنچه در رساله های عملیه آمده متفاوت می باشد، و حتی طبق دستور رساله، زن خطبه را می خواند در صورتی که طبق دستور احادیث وارده در این باب مرد خطبه را خوانده و زن قبلت را می گوید. از طرفی با جستجویی که در کتب روایی کردم، متوجه شدم متن صیغه ای که در رساله های عملیه آمده در هیچ روایتی ذکر نشده. حال چند سوال دارم که خدمتتان عرض می کنم: ۱-با توجه به این نکته که، صیغه ای که در رساله های عملیه آمده در هیچ یک از کتب معتبر روایی نیست، لطفا بفرمایید متن این صیغه و دستور اجرای آن از کجاست؟ ۲-آیا می توان به این روایات عمل کرده و طبق دستورات آنها عقد موقت را جاری کرد یا باید طبق دستورات رساله عمل کنیم؟ ۳-اگر کسی زنی را مطابق با دستورات روایت فوق به عقد موقت خود در بیاورد و بعدا متوجه تفاوت آن با حکم مرجع بشود وظیفه اش چیست؟ آیا آن زن همچنان به او حلال است یا باید صیغه رساله را هم جاری کند؟ با سپاس فراوان

  • 318 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:
  • 415 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: با عرض سلام محضر مرجع عالی قدر؛ یک سوال که همیشه در ذهن اینجانب وجود داشته، اینکه با توجه به اعتقاد قلبی به آن جوابی معقول برای آن نیافته ام و انشاالله به کمک جنابعالی این مساله برای بنده ملموس تر باشد. به چه علت برای مساله بسیار مهم ظهور امام عصر (عج) و حکومت آن حضرت، هیچ اشاره مستقیم یا ضمنی در قرآن نداشته ایم؟ آیا مساله با این حجم اهمیت و سرنوشت ساز برای جامعه بشریت، نیازمند تاکید نمی باشد در صورتی که ما در معجزه آسمانی خود در رابطه با مسائلی جزئی تر توضیح مختصر و بعضاً مفصل داریم؟

  • 441 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: در کتابهای قرب الاسناد ص ۱۳۶ و خصال صدوق ج ۲ ص ۱۰۷ و معانی الاخبار ص ۳۸۲ و تفسیر عیاشی ج ۱ ص ۸۲ به نقل علامه مجلسی(ره) در کتاب بحار ج ۹۶ ص ۲۹۸ روایاتی در زمینه دفع نقصان از شهر رمضان از معصومین علیهم السلام آمده است از جمله : “عن ابی عبدالله (ع) قال شهر رمضان ثلثون یوما لا ینقص والله ابدا” و نظائر آن و اخیراً که در بعضی از مجامع توسط بعضی از خطبای شهر مطرح شده و جنجال برپا کرده است، متمنی است نظر شریف را در توجیه روایات مزبور و عمل نکردن علماء بزرگ به این گونه احادیث بطور صریح بیان فرمائید.

  • 433 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: سوال بنده پیرامون ائمه معصومین(ع) و نحوه ی توسل به آنان می باشد. ما شیعیان همواره ارادت خاصی به ائمه معصومین(ع) داشته ایم، اما این تفکر در مردم به گونه ای شده است که من احساس می کنم نوعی شرک در جامعه ایجاد شده است و مردم که باید با خداوند ارتباط داشته و به او متوسل شوند، از غیر خدا برای رسیدن به این هدف استفاده می کنند و هدف اصلی(خداوند) را از یاد برده اند؛ شاید مردم متوجه نباشند، اما فضای جامعه گویای این حقیقت است. سوال بنده از معظم له این است که این نحوه ی ارتباط نوعی شرک محسوب نمی شود؟ آیا مردم برای خداوند شریک قرار نداده اند؟ آیا شما این شرک را در جامعه احساس می کنید؟

  • 291 بازدید
بارگذاری بیشتر سوالات