خانه/مسائل اعتقادی/صفحه 2

دفتر مرجع عالیقدر بیات زنجانی Latest سوالات

پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال:در کتاب تورات چنین آمده است: همنوعت را چون نفس خود دوست بدار، بر همسایۀ خود شهادت دروغ مده، به خانۀ همسایۀ خود طمع مورز و به زن همسایه ات و غلامش و کنیزش و گاوش و الاغش و به هیچ چیزی که از آن همسایۀ تو میباشد طمع مکن. تورات، سفر خروج پاسوق ۱۶ و۱۷در کتاب انجیل نیز چنین می خوانیم: همسایهء خود را چون نفس خود محبت نما. انجیل متا، باب ۳۹ آیه ۲۲ و همچنین در انجیل لوقا باب ۱۱ از آیهء ۲۵ به بعد ضمن بیان همین مطلب ازجانب حضرت عیسی(ص) با ذکر مثلی بیان می دارد که منظور از همسایه، همنوعتان است نه هم دین یا هم کیشتان. در ضمن در انجیل لوقا باب۶ آیه ۲۷ تا ۳۲ چنین می خوانیم: دشمنان خود را دوست بدارید وبا کسانیکه از شما نفرت کنند احسان کنید و هر که شما را لعن کند برای او برکت بطلبید وبرای هر که با شما کینه دارد دعای خیر نمایید….زیرا اگر محبان خود را محبت نمایید شما را چه فضیل است؟ زیرا گناهکاران هم محبان خود را محبت می نمایند. اما بر خلاف این دو کتاب، که کتاب دو دین یهود و مسیحیت می باشد و به صراحت هم نوع دوستی را تاکید داده است؛-بدون توجه به این که امروزه پیروان این دو دین بدان عمل می کنند یا نه- اسلام نه تنها به نوع دوستی و انسانیت توجهی نکرده بلکه به صراحت دستور داده است که با همکیشان و هم فکران خود مهربان باشید و با کسانی که هم اندیش شما نیستند با شدت و غلظت رفتار نمایید. چنانکه در قرآن آمده است: ((محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم)) سوره فتح آیه ۲۹ ضمن اینکه به همین مقدار نیز اکتفا نکرده، قتل و به ذلت و خاری کشاندن کسانی که به افکار مسلمانان معتقد نیستند را جایز دانسته است. ((قاتلوا الذین لایومنون بالله و لابالیوم الاخر ولایحرمون ما حرم الله و رسوله و لایدینون دین الحق من الذین اتواالکتاب حتی یعطوا الجزیه عن ید وهم صاغرون)) سوره توبه آیه ۲۹ حال با توجه به این مطالب، و با توجه به اعمال غیر انسانی که در چند سال اخیر توسط عده ای مسلمان مانند اعمال انتحاری –که عده ای از مراجع آن را استشهادی نام برده اند-آیا می توان گفت که بنیان دین اسلام بر انسان دوستی و انسان سازی و استقرار صلح و امنیت است؟ آیا از نظر اسلام، استقرار صلح و امنیت تنها بوسیله ی نابود کردن یا به ذلت و خاری کشاندن غیر مسلمانان امکان پذیر است؟ آیا اساسا در قرآن آیه ای وجود دارد که صراحتا دلالت بر احترام به عقاید و افکار دیگر انسانها باشد؟ چرا خدایی که به گفته ی خود انسانها را با قبیله ها و نژادها و بالطبع با فرهنگها و عقاید گوناگون خلق نموده است و علت آن را شناخت پیدا کردن در فرهنگهای مختلف ذکر می کند، دستورهایی چنین غیر انسانی می دهد؟. آیا آیات فوق نیز دفاعی است!!!؟. فقهای اسلامی که کتابهای تورات و انجیل را جزو کتابهای ضاله و تحریف شده می دانند؛ چگونه است که در آن کتابهای ضاله! برای حیات انسانی ارزش قائل شده است ولی در کتاب قرآن که وحی و کلام خداوند است و هیچ تحریفی در آن روی نداده تنها برای معتقدین خود ارزش حیاتی قائل است؟آیا تا کنون از بین روحانیون –چه شیعه وچه سنی- که اصولا پیرو قرآن و سیره پیامبر اسلام(ص) هستند، کسی بوده و هست که برای حیات بشر ارزش و احترام قائل بوده و آن را در عمل نشان داده باشد؟ چرا پیروان دین کامل و حقه همیشه بر طبل جنگ می کوبند در حالی که پیروان دین ضاله! سخن از صلح و دوستی می رانند؟ آیا این تاریک اندیشی و زشت پنداری در نفس اسلام است؟ یا ناشی از تفاسیر و تعابیر اندیشمندان اسلامی است که سعی دارند اسلام را بر اساس منافع گوناگون خود تعریف کنند؟ در اعتقاد به منجی آخرالزمان دو نوع اندیشه موجود است یکی مسیحی و دیگری شیعی. مسیحیان معتقدند که عیسی مسیح به آسمان عروج کرده و در موعد مقرر از آسمان برخواهد گشت. اما در تفکر شیعی عقیده برآن است که امام دوازدهم در سردابی که در سامرا می باشد ناپدید شده و چون در آن محل چاهی وجود داشته است، معتقدند که امام به داخل چاه رفته است. که هم اینک آن محل را با همان روزنه آراسته اند. به ظاهر فلسفه ی چاه جمکران نیز بر گرفته از همین عقیده باشد. چنانچه مشاهده می کنیم که افراد برای عرض ارادت یا درخواست از امام نامه های خود را به داخل چاه می اندازند. حال به عقیده ی شما کدام یک از این دو عقیده زیباتر است؟. منجی که به آسمان رفته؟ یا منجی که به چاه فرو رفته؟ آیا این عقیده ی شیعی خود برگرفته از تاریک اندیشی نظریه پردازان دینی اش نیست؟ در اندیشه های دینی آسمان مکان ملائکه و فرشتگان و زیر زمین مکان جنیان و شیاطین است. چگونه است که منجی دینی ضاله! به مکان ملائکه رفته اما منجی فرقه ی حقه در مکان جنیان و شیاطین سکنا گزیده است؟ اگر منجی شیعیان در خارج از چاه ساکن است، پس چرا علماء شیعه دستور نمی دهند تا چاه های جمکران را پر کرده و جلوی انداختن عریضه به آن را بگیرند؟ آیا خود این امر دلالت بر سکونت امام دوازدهم در زیر زمین ندارد؟. با کمال احترام مستدعی هستیم تا به این سوالات عقیدتی که به عرض رسید پاسخی قانع کننده بدهید؛ چنانچه بخاطر پرسش این سوالات ما را مستحق گردن زدن نمی دانید. ما به دنبال کشف واقعیت هستیم و بسیار مایلیم تا بدانیم که چگونه می شود بین این گونه تضادها حقیقت را دریافت. ضمن اینکه این مطالب تنها گوشه ای از پرسشهایی است که در ذهن بسیاری از جوانان کشور است. با تشکرات فراوان

  • 710 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: با عرض سلام خدمت مرجع عالی قدر تشیع، حضرت آیت الله العظمی بیات زنجانی و آرزوی سلامتی و توفیقات روزافزون برای آن بزرگوار، چهار سوال خود را به شرح زیر خدمت دفتر معظم له ارائه می دارم : ۱-فرض کنید که فرد مسلمانی پس از مطالعات و تفکرات بسیار در باب ادیان آسمانی و به اختیار و اراده خود و با انتخاب جاری شده از تفکر، اقدام به تغییر دین خود کرده باشد. آیا از نظر معظم له چنین فردی مرتد بوده و محکوم به مرگ است؟ در صورت مثبت بودن پاسخ لطفاً دلیل جاری شدن چنین حکمی برای شخصی را که از روی اختیار و اراده ای که خدا به تمامی انسان ها – به منظور انتخاب مسیر خود در زندگی- عنایت کرده است (خواه این انتخاب درست باشد یا غلط)، چنین تصمیمی گرفته است را توضیح دهید. ۲-محارب چه کسی است؟ ۳-آیا کسی که با اصل نظام حکومتی اسلامی و اصل ولایت فقیه مخالف است، و مخالفت خود به صورت مسالمت آمیز و علنی اعلام می کند محارب می باشد. ۴-فرض کنید جمعیتی به دلیل مخالفت با نظام اسلامی و اصل ولایت فقیه در زندان باشند و در محیط زندان نیز به مخالفت خود با نظام اسلامی ادامه دهند و در اعتراض به زندانی شدنشان به دلیل عقیده شان، در زندان اقدام به اغتشاشاتی نظیر آتش زدن بندهای زندان، پرتاب اشیا به سمت ماموران زندان، شعارهای تند علیه ولایت فقیه و نظام اسلامی، درگیری فیزیکی ( بدون سلاح گرم و سرد ) با ماموران زندان و … کنند. آیا آنها محارب و متهم به مرگ هستند. ( با فرض اینکه اغتشاشات آنها کاملاً در چارچوب محیطی زندان باشد )

  • 380 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:
  • 366 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: با عرض سلام و درود بیکران خدمت مرجع گرامی؛ بنده مدتی است که راجع به مسأله شادی در اسلام دچار سردرگمی و البته یأس شده ام . ما جوانان با توجه به شرایط اجتماعی و زمانه خود، خنده ها و شادی هایی را تجربه می کنیم که از دید یک متولی دینی، مصداق لهو لعب است. به طور مثال از دیدن و لذت بردن فیلمی که هنرپیشه محبوب و زیبا روی جنس مخالف(در مورد اینجانب که دختر هستم، هنرپیشه مرد)در آن باشد و البته مفسده ای نداشته باشد، گناه است زیرا نگاه با میل به او با نگاه به بقیه مردان نظربازی و گناه محسوب می شود . وقتی با این دید بخواهیم به هر میل دل نگاه کنیم، باید همواره بر سر احساسات خود بایستیم و برای خود زندگی خشک و بی احساسی را تجربه کرده و برای دیگران یک ناهی از منکر به تمام عیار باشیم و به قول یک روحانی دینی، راه به خدا رسیدن پا بر روی دل گذاشتن است؛ آیا ما محکوم به چنین کاری هستیم یا اینکه باید تمام روحیات خودمان را عوض کنیم و از این به بعد فقط روحانی لذت ببریم؟

  • 347 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: با سلام؛ بعد از اتفاقات اخیر و بحث های صورت گرفته یک سری شکیات در من ایجاد شده که پاسخ شما مسلماً مفید خواهد بود. آیا گسترش اسلام و اجبار به اجرای قوانین اسلامی جزو ارکان اسلام است؟ اصولاً آیا ایران به عنوان یک حکومت اسلامی برای عمل به دستور اسلام، باید اسلام را گسترش دهد یا قوانین آن را در کشور اجباراً اجرا کند؟ آیا شرایط زمانی و مکانی تاثیری در اجرای این احکام دارد؟ برای مثال اگر تاکید به دشمنی با دشمنان اسلام باعث ضربه به اسلام و دوستی با دشمنان باعث پیشرفت اسلام باشد حکم چیست؟

  • 323 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:

سئوال: سلام فراوان خدمت مرجع بزرگوار جناب آقای بیات زنجانی؛ سؤالی اعتقادی داشتم در ارتباط با نحوۀ خلقت روحیۀ زن و مرد در آفرینش. به نظر اینجانب تفاوت هایی که بین روحیۀ دو جنس انسان در طبیعت هست، بر مبنای عرضۀ یکی و تقاضای دیگری است. خب این به جاست اما در عمل آنچه که در آفرینش واقع شده که حال نمی دانم آن را فعل خداوند نسبت دهم یا نه، این است که در ارتباط دو طرفه عشقی آنها، اساساً زنان به دلیل خصوصیات روحی روانی که دارند از این رابطه، تمنیات روحانی زیباشناسانه و کمتر جسمی دارند و بیشتر عاطفی و طالب محبتند که به طبع حساسیت زیادی هم در بعد صداقت طرف مقابل دارند، اما مردان برعکس بیشتر طالب جسم زن می باشند و کمتر عاطفی هستند و تشنه محبت نیستند و شهوانی و دنیایی رفتار می کنند و ابعاد معنوی روح زن را نمی توانند به خوبی درک کنند، زیرا کشش آنها به جنس مخالف در بعد جسمی خیلی سریعتر و پرشتاب تر از بعد روحی شان است … بنابراین که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها … و اینگونه است که شکایت خانمها اغلب از مردان ناظر به همین بعد ایشان است. گرچه تاریخ و فرهنگ غالب زمان می تواند در این مسأله تعیین کننده باشد، اما فعل خداوند به طوری که به ادعای خود زنان و مردان چنین هست، چطور با عدالت و انصاف باریتعالی قابل جمع است ؟

  • 383 بازدید
پرسیده شده در تاریخ : 15 مهر , 1392در:
  • 301 بازدید
بارگذاری بیشتر سوالات