غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها – دفتر مرجع عالیقدر بیات زنجانی

ثبت نام

لطفا برای پرسیدن سوالات شرعی، ابتدا در سیستم عضو شوید. درصورتیکه قبلا عضو شده اید، ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.

ورود

لطفا ابتدا وارد سیستم شوید. در صورتیکه قبلا عضو نشده اید ، ابتدا ثبت نام نمایید.

رمز عبور را فراموش کرده اید

لطفا ایمیل خود را جهت بازیابی کلمه عبور وارد نمایید

شما باید وارد شوید تا بتوانید سوال خود را مطرح کنید.

پرسیدن یک سوال

پرسیده شده در تاریخ : 14 مهر , 1392در: غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها

سئوال: آیا گفتگو درباره رسوم ،آداب ، گفتار، کردار، طرز لباس پوشیدن، شکل ظاهری، ادا در آوردن روستایی ، شهرها و قبایل گوناگون ایران و سایر کشورها غیبت محسوب می شود؟

پرسیده شده در تاریخ : 14 مهر , 1392در: غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها

سئوال: یا غیبت کردن مسئول اداره و یا کارمندی که خلافی مرتکب شده،جایز است؟

پرسیده شده در تاریخ : 14 مهر , 1392در: غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها

سئوال: با عرض سلام و تشکر فراوان قبل از طرح سوال ازاینکه به خواست خدا در این دوران حساس کوسوی نوری از میان ظلمت و های و هوی بیهوده ی دینداری دیده می شود و هنوز آوای خوشی به جان خسته جوانان-کز دیو و دد ملولندوانسانشان آرزوست- طنین می اندازد و امیدشان را برای رسیدن به خدا و حقیقت و مغز و جوهره ی دین بی پاسخ نمی گذارد از ایزد منان سپاسگذارم و از مرجع گرامی کمال تشکر را دارم. بنده سوالی داشتم درباره حرمت غیبت که از گناهان کبیره هست : بنده در خانواده بسیار اتفاق می افتد که مستمع جریانات و کردار اعضای دیگر خانواده که البته احوالات و روحیات ایشان برایم پوشیده نبوده است بوده و هستم که اکثراً مادرم برایم تعریف می کند که البته ناراحت بوده و آنها را با گلایه و شکوه مطرح می کند ( کنایه از اینکه توام با اختلالات خلقی از ایشان نیز هست ) . آیا به محض شنیدن باید متوقف کرده و محل را ترک کنم ؟ مضافا بر اینکه خودم هم روزانه با موج احساسات منفی و اختلالات خلقی از دیگران دچار شده و چیزهایی پشت سرشان گفته ام که عقلا گفتن آنها را اصلا به خود آنها متضمن فایده و اصلاحی نمی بینم لطفا مرا راهنمایی کنید چون موجبات احساس گناه را دائماً برایم ایجاد کرده . متشکرم

پرسیده شده در تاریخ : 14 مهر , 1392در: غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها

سئوال: با عرض سلام؛ آیا در صورتی که غیبت کسی را کرده باشیم و بعد از توبه از آن از اینکه مسأله را به او بگوییم، موجب آزردگی خاطر و مکدر شدن روابط بین دو طرف گردد، می توانیم صرفاً به او خوبی کرده و برایش آمرزش طلب کنیم، یا باید علاوه بر این کار ذهن کسانی را هم که در مورد او در نزد آنان بدگویی کرده ایم را نیز به سمت تبرئه او سوق دهیم و گفتن خوبی هایش را جایگزین نماییم؟

پرسیده شده در تاریخ : 14 مهر , 1392در: غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها

سئوال: اگر مصلحت اهمی که مقدم بر مفسده ی تهمت باشد، پیش آید – مثلاً اگر کسی مضر برای اسلام است و مردم را از دین منحرف می کند و چاره ای جز تهمت برای اسکات او نباشد – آیا جایز است؟

پرسیده شده در تاریخ : 14 مهر , 1392در: غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها

سئوال: با عرض سلام خدمت مرجع عالیقدر عالم تشیع حضرت آیت الله العظمی بیات زنجانی (مدظله العالی) آیا نسبت دادن امری ناشایست به هر فردی اعم از مسلمان و غیر مسلمان و اعم از آنکه آن امر صادق باشد یا خیر در صورتی که در دادگاه شرعی آن موضوع به اثبات نرسیده است جایز است؟ آیا استناد به فرموده امیر مومنان(علیه السلام)مبتنی بر اینکه هر کس به بیت المال خیانت کرده است باید رسوا شود صحیح است؟ عزتتان مستدام

پرسیده شده در تاریخ : 14 مهر , 1392در: غیبت، تهمت و مسائل مربوط به آنها

سئوال: با عرض سلام؛ بنده خیل اوقات شنونده ناراحتی های افرادی هستم که عیوب دیگران را بازگویی می کنند و من آن افراد را می شناسم. با توجه به اینکه برخورد دفعی با آنها برایم خوشایند نیست و به لحاظ اجتماعی صورت خوشی ندارد، وظیفه من در این موارد چیست؟ البته از نظر دور نداریم که حق و باطل با هم در آمیخته و بالطبع می دانم که قضاوت مطلق نباید بکنم و دوم اینکه متکلمین این شکایات یا ناراحتی ها دچار اختلالات خلقی نسبت به آن افراد شده اند و احساسات منفی جز حالات انسان هست لطفا مرا با توجه به واقعیات راهنمایی کنید.