سؤال: با سلام و احترام افسردگی یا خُلق پایین دسته ای از اختلالات روانی است که دارای درجات ضعیف و شدید است. این بیماری دارای چندشاخصه مهم از جمله عدم تمرکز حواس، غلبه افکار ناامیدی و یاس، افکار مرگ، تغییر در خواب و خوراک، دشوار بودن تفکر و تصمیم گیری است. حالت خفیف این بیماری با درمان های مختلف دارویی و غیر دارویی قابل کنترل و درمان است اما در حالات شدید برای محافظت از بیمار در مقابل رفتارهای پرخطر، بستری و مراقبت شدید از وی ضروری است. در درجات حاد بیمار به جهت سیرشدن از زندگی و صرفا به زعم رهایی از افکار منفی و بدون توجه به آثار و پیامدهای ناشی از آن، به انجام معاملات غیرعقلایی و بذل و بخشش های بی حد و حصر و انجام وصایای غیر منطقی می¬پردازد به¬گونه¬ای که پس از آن به¬سرعت پشیمان شده و احساس خسران می¬کند، درنتیجه با افزایش و غلبه¬ی افکار مخرب و منفی شدیدتر از قبل، دست به رفتارهای خطرناکتری مانند خودکشی می¬زند. الف) باتوجه به آنچه ذکر شد لطفا حکم وضعیت معاملات افراد افسرده درحالت شدید را با ذکر دلیل مرقوم بفرمایید ب) آیا می توان گفت که افسردگی در درجات حاد به دلیل برهم زدن تمرکز و اختلال در حواس، قصد را با خطا و اشتباه مواجه کرده و با غلبه افکار منفی و یأس و نا امیدی بسیار به دلیل ایجاد اختلال در قدرت تفکر و تصمیم گیری، قصد انشائی که در صحت معاملات اثر مستقیم دارد را برهم می¬زند و در نتیجه مطابق ماده ۱۹۰ قانون مدنی که قصد طرفین را جزء شروط صحت معاملات دانسته حکم به بطلان معاملات این دسته از افراد نمود؟