با سلام خدمت مرجع گرانقدر حضرت آیت الله العظمی بیات زنجانی (مد ظله)؛ در پی بررسی سوره ی نساء چند سوال برایم به وجود آمد که خواهشمندم به آنها پاسخ دهید ۱-در آیه ۹۷ منظور از عبارت”ظالمی انفسهم”(ظالم به خود بوده اند) تحمل ظلم از جانب دیگران است یا اینکه مراد ارتکاب مرتب گناهانی که به خود انسان ضرر می رساند؟ ۲-در آیه ۱۰۱ میفرماید “وقتی در سفر هستید باکی نیست نماز را کوتاه کنیدهرگاه بیم آن داشته باشید که کافران شمارا به رنج و هلاکت افکنند”پس چرا ما در هر سفری(جز سفر برای فعل حرام)نماز را شکسته می خوانیم؟ ۳لطفا مراتب برخورد با زن که در سوره نساء آمده را از نظر خود بیان کنید که میدانید دشمنان چقدر روی آن(ضربوهن)مانور میدهند. با تشکر فراوان امیرکسری کیانی بابل

باسلام و تحیت؛
1-از قرائن و شواهد موجود در آیه معلوم می شود منظور کسانی هستند ناآشنا و جاهل به معارف حق که چون در مسیر درست قرار نگرفته اند، به خودشان ظلم کرده اند.

۲-اولاً روایات در مسئله دلالت روشن بر عدم اختصاص وجوب قصر نماز به سفر خاصی دارند و ثانیاً در قرآن هم قرائتی بر عدم اختصاص وجود دارد، از جمله در آیه ۱۸۵ سوره مبارکه بقره و در مورد روزه، مطلق سفر آمده و ما می دانیم که در این مسئله بین نماز و روزه فرقی نیست.

۳-در مورد کلمه «ضرب» در آیه مورد نظر، بین مفسرین اختلاف است و لغویین «ضرب» را «ایقاع شیء علی شیء» معنا می کنند. به اعتقاد ما «ضرب» در آن آیه به معنای زدن نیست و منظور از مراحلی که در آیه ذکر شده تغییر نوع برخورد زن با شوهر است و در واقع تأدیب مدّنظر است.