پاسخ:
با سلام و تحیت؛پاسخ سؤال ارسالی در مسأله ۳۵۱۲ از رساله عملیه آمده که عیناً برای شما ارسال می گردد:
مسئلۀ ۳۵۱۲ : اگر مدّعیعلیه پس از عرضه شدن دعوی، سکوت کند- نه اقرار کند و نه انکار- اگر سکوت مدّعی علیه با عذر باشد قاضی باید عذرش را مرتفع کند و اگر بدون عذر سکوت کند قاضی او را ترغیب به شکستن سکوت میکند و اگر مؤثّر نشد، قاضی اعمال شدّت و تندی میکند. اگر باز اصرار بر سکوت کند، قاضی میگوید جواب بده و اگر جواب ندهی تو را نکولکننده اعلام میکنم و بهتر است این جمله را سه بار تکرار کند و اگر پس از آن باز اصرار بر سکوت کرد، قاضی از مدّعی بینه و شهود طلب میکند، اگر آورد مطابق آن حکم صادر و دعوی ختم میشود و اگر بینه نداشته باشد یا آنرا حاضر نکند، در صورت درخواست مدّعی، قاضی از مدّعی علیه میخواهد قسم یاد کند و یا قسم را به مدّعی ارجاع کند، اگر اینها را انجام دهد باز حکم صادر میشود و دعوی فیصله مییابد و اگر باز مدّعی علیه به سکوت خود ادامه دهد، بنا بر احتیاط واجب قاضی ولایتاً از مدّعی میخواهد تا او قسم بخورد و دعوی به نفع وی پایان میپذیرد.