پاسخ:
باسلام و تحیّت؛
برای پاسخ به سؤالات ارسالی، توجه به نکات زیر ضروری ست:
۱. به این دلیل که قرآن منبع اولیّه تشریع مسلمانان است، هیچ روایت و طبعاً هیچ حکمی نمی تواند مغایر و مخالف آن باشد؛ به همین جهت است که رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) او فرموده اند: ” سخنان ما را به قرآن عرضه کرده و اگر مغایرتی یافتید، به آن اعتنا نکنید.”
۲. مطابق آیه ۸ سوره مبارکه حشر که خدای عالم در آن فرموده است اگر پیامبر ما چیزهایی از شما خواست و به آن امر کرد و از چیزهایی منع فرمود و نهی کرد به آن عمل کنید، به همین جهت فقهای ما فریضه را به دو دسته تقسیم می کنند که اولی مافرض الله است و دیگری ما فرض النبی.
۳. مطابق حدیث ثقلین که مورد تأیید سنی و شیعه است، رسول خاتم (ص) برای هدایت امّت اسلام، دو چیزرا به صورت توأمان و غیر قابل تفکیک به عنوان ودیعه در بین مسلمانان گذاشته شده است که اولی کتاب خدا است و ثقل اکبر نامیده می شود و دومی اهل بیت او هستند که مبیّن، شارح و حافظ قرآن بوده و ثقل اصغر نامیده شده اند؛ مطابق نص حدیث مورد اشاره این دو، هیچگاه از یکدیگر قابل تفکیک نبوده و ملاحظه و تمسّک به آنها به صورت توأمان است که موجب هدایت و جلو گیری از گمراهی می شود.
۴. با توجه به نکات فوق این مطلب مشخص می شود که به دست آوردن احکام الهی اعم ازاثباتی و سلبی، تنها از کتاب خدا و نیز تنها از سنّت، صحیح نیست بلکه برای استخراج این احکام، باید هر دو مورد دقت و ملاحظه قرار گیرند؛ این درست است که روایات نمی توانند مخالف قرآن باشند، امّا روایات می توانند عمومات قرآن و مطلقات آن را بیان و توضیح دهند کما اینکه در مواردی اگر قرآن ساکت باشد، روایات می توانند “دلیل” محسوب شوند .
امّا آیه مورد اشاره در سؤال، موضوعش مربوط به گوشت هاست؛ طبعاً اقسامی که در آنجا ذکر شده، مربوط به گوشت بوده و یا خونی را در برمی گیرد که به گوشت مرتبط است و ارتباطی به دیگر نجاسات ندارد. بنا براین نمی توان از انحصار مذکور در آیه نتیجۀ منظور سائل محترم را گرفت چراکه در آن صورت، باید از اطلاق آیه استفاده می شد و مثلاً بول را هم غیر نجس می پنداشت .