پاسخ:
باسلام و تحیت؛
در نکاح دائم، ارکان عقد، زوج و زوجه هستند ومهر در تعبیر قرآن، نحله (کادو و پیشکش) محسوب شده که از ناحیه زوج به زوجه تقدیم می گردد؛ طبعاً زوج چیزی که در توان دارد را باید به عنوان مهر قرار دهد و لذا در شریعت اسلام سفارش اکید شده که مقدار مهر از مهر السنّه(که در رساله عملیه توضیح داده شده است) بیشتر نباشد.
بنابراین اگر مرد با رضایت کامل نقداً یا جنساً چیزی را به صورت طبیعی به عنوان مهر قرار دهد، مدیون زوجه بوده و البته پرداخت آن عند الاستطاعه می باشد چراکه ممکن است این مبلغ یا جنس موقع خواندن عقد غیر مقدور باشد و به تدریج مقدور گردد. بنابراین نه عقد باطل است و نه مهر.