پاسخ سؤال اول: مطمئناً مورد سؤال از مصادیق بیّن منکر است بلکه موجب هتک جمعیت کثیری از افراد محقون و محترم است؛ بنابراین نهی از آن با حفظ مراتب و شرایط واجب و کوتاهی در نهی از آن حرام است.
پاسخ سؤال دوم: از پاسخ سؤال اول، پاسخ این سؤال هم به دست می آید با توجه به این نکته که اگر از روی عمد و توجه کلماتی بر زبان جاری شود که موجب هتک ساحت قدس ربوبی یا خدای ناکرده منتهی به انکار به یکی از مسلمات اعتقادی شود، طبعاتی جدی متوجه آن خواهد بود که در ابواب فقه به آن اشاره شده است.
پاسخ سؤال سوم: همانطوری که در پاسخ به سؤالات قبلی تذکر داده شد، با حفظ مراتب و شرایط نهی از منکر، بر هر عالم و عارف به مسأله چه منبری باشد چه اهل قلم و چه استاد دانشگاه اعم از حوزوی و دانشگاهی، تذکر و منع از آن لازم و ضروری است.
پاسخ سؤال چهارم: پاسخ این سؤال بر عهدۀ فقیه نیست ولی احتمال این موضوع دور به نظر نمی رسد. به همین دلیل بر عهدۀ برنامه ریزان فرهنگی و سیاسی کشور است که با برنامه ریزی مناسب، طوری سیاست گذاری کنند که زمینه های چنین رفتارهائی در جامعه از بین برود.
با سلام و تحیت؛
پاسخ سؤال اول: مطمئناً مورد سؤال از مصادیق بیّن منکر است بلکه موجب هتک جمعیت کثیری از افراد محقون و محترم است؛ بنابراین نهی از آن با حفظ مراتب و شرایط واجب و کوتاهی در نهی از آن حرام است.
پاسخ سؤال دوم: از پاسخ سؤال اول، پاسخ این سؤال هم به دست می آید با توجه به این نکته که اگر از روی عمد و توجه کلماتی بر زبان جاری شود که موجب هتک ساحت قدس ربوبی یا خدای ناکرده منتهی به انکار به یکی از مسلمات اعتقادی شود، طبعاتی جدی متوجه آن خواهد بود که در ابواب فقه به آن اشاره شده است.
پاسخ سؤال سوم: همانطوری که در پاسخ به سؤالات قبلی تذکر داده شد، با حفظ مراتب و شرایط نهی از منکر، بر هر عالم و عارف به مسأله چه منبری باشد چه اهل قلم و چه استاد دانشگاه اعم از حوزوی و دانشگاهی، تذکر و منع از آن لازم و ضروری است.
پاسخ سؤال چهارم: پاسخ این سؤال بر عهدۀ فقیه نیست ولی احتمال این موضوع دور به نظر نمی رسد. به همین دلیل بر عهدۀ برنامه ریزان فرهنگی و سیاسی کشور است که با برنامه ریزی مناسب، طوری سیاست گذاری کنند که زمینه های چنین رفتارهائی در جامعه از بین برود.