با سلام و تحیت؛
الف: کاسه توالت اگر دارای عین نجاست نباشد، مثلاً با بول و یا غائط نجس نشده باشد معلوم نیست که نجس باشد؛ بالخصوص الآن که آب جاری و شیر متصل به منبع بالاتر از کرها بر آن اشراف دارد، بنابراین صرف تعویض کردن کاسه توالت دلیل بر نجاست دست بنا و آن ظرفی که بنا دستش را در آن شسته است نمی باشد.
ب: صرف تردد و رفت و آمد سگ اگر خیس نباشد، محل را نجس نمی کند و اگر نمی دانید خیس تردد کرده یا نه، نمی توانید حکم کنید که نجس است چون اصل اولیه در اشیاء طهارت است؛ درست است که فضله گربه مانند دیگر حیوانات حرام گوشت دیگر نجس است ولی در صورتی که احتمال بدهید آنجایی که گربه قضای حاجت کرده، دارای گرد و غبار در حدی بوده که جلوی سرایت رطوبت آن را نسبت به کف و زمین می گیرد، باز زمین و کف، محکوم به طهارت است؛ نیز اگر احتمال بدهید نظافتچی توجه کرده و اقدام به پاک کردن راه پله ها کرده است، محکوم به طهارت است.
ج: همانطور که در پاسخ سؤال اول و دوم یادآوری کردم توالت های امروز که به آب لوله کشی مجهز است قابل مقایسه با قدیم نیست و معمولاً تی را از آب لوله کشی، مرطوب و خیس می کنند و تی می کشند و اگر احتمال هم بدهید کفایت می کند.
د: در اسلام چیزهایی است که آنها را نجس می گویند مانند بول آدمی و فضله جانداران حرام گوشت و خون و مردار و مانند اینها که ذاتاً نجس اند و مادامی که از بین نرفته اند و زوال پیدا نکرده اند، پاک نمی شوند و اگر چیزی مرطوب و نمدار باشد به طوری که موجب سرایت به همدیگر بشود و با آنها تماس داشته باشد نجس می شود؛جاهائی که نجس می شوند و نمی شود آنها را پاک کرد، اگر عین نجاست در آنها نباشد، با آب جاری و از طریق شلنگ آب می شود آن را تطهیر کرد.
ه: همانطور که در پاسخ سؤال چهارم متذکر شدم نجاست مادامی که وجود دارد و استحاله پیدا نکرده و زایل نشده است، نجس است و منجس؛ اما غیر از نجاست بالذات اگر چیزی با رطوبت آنها تماس داشته آنها هم آلوده می شوند و در افواه عوام می گویند آنها هم نجس می شوند و غیر از این که نجس می شوند، بلکه متنجس می شوند و به اعتقاد اینجانب متنجسها تا واسطه سوم نجس می شوند.