پاسخ: با سلام و تحیت؛
جواب سؤال اول: کتاب های چهارگانه: من لا یحضره الفقیه شیخ صدوق، تهذیب و استبصار شیخ طوسی و اصول و فروع کافی شیخ کلینی از منابع مورد اعتماد و اعتبار علمای شیعه است و در میان این چهار کتاب، کافی بر همه آنها ترجیح دارد و ترجمه فارسی هم دارد و ترجمه مرحوم کمره ای از آنها است.
جواب سؤال دوم: همان طور که متذکر شده اید، تفسیر یکی از مهمترین علوم اسلامی است و با کمال خوشوقتی، عالمان شیعه از آغاز تاکنون از آن غفلت نداشته اند و بدون تردید امامان شیعه در رأس عالمان قرآن قرار داشته و بلکه در حقیقت عالمان حقیقی و جامع قرآن، همانها هستند و اگر قرائنی که امام علی (ع) جمع فرموده بودند و به موارد نزول و جهات آن و دیگر خصوصیات قرآن کریم اشاره فرموده بودند در اختیار ما بود، بسیاری از حقایق و واقعیت ها برای ما روشن می شد؛ ولی دست هائی، امت اسلام و بلکه بشریت را از این نعمت بزرگ و از تفاسیر قدیم مورد اعتماد محروم ساخت.
شیخ طوسی و تفسیر علی بن ابراهیم قمی و تفسیر غیاثی است، اما نمی دانم که ترجمه شده است و یا نه و از تفاسیر جدید و متأخرین، مجمع البیان شیخ طبرسی و المیزان استاد علامه طباطبایی است که ظاهراً هر دو ترجمه شده اند.
جواب سؤال سوم :در ارتباط با کتابهای تاریخی باید توجه داشت، یک کتابی که صددرصد با اندیشه شیعی و امامیه منطبق باشد و از نظر تاریخی شیعه هیچگونه در آن سخنی نداشته باشد، وجود ندارد. به دلیل اینکه قدرت در دست مخالفان بوده و فرصت برای اظهار نظر شیعی به صورت خالص داده نمی شد و امامان شیعه هم همیشه تحت نظر بوده و کنترل می شدند اگرچه در عین حال حقایق و واقعیت های تاریخی درست را در خلال و لابلای کتب تاریخ می توان به دست آورد و از آن کتابهایی که می توان به آنها تکیه داشت، تاریخ مروج الذهب مسعودی و تاریخ یعقوبی و تاریخ ابن عساکر و الغدیر و النص والاجتهاد و المراجعات را می توان نام برد.