سئوال: با عرض سلام و درود بیکران خدمت مرجع گرامی؛ بنده مدتی است که راجع به مسأله شادی در اسلام دچار سردرگمی و البته یأس شده ام . ما جوانان با توجه به شرایط اجتماعی و زمانه خود، خنده ها و شادی هایی را تجربه می کنیم که از دید یک متولی دینی، مصداق لهو لعب است. به طور مثال از دیدن و لذت بردن فیلمی که هنرپیشه محبوب و زیبا روی جنس مخالف(در مورد اینجانب که دختر هستم، هنرپیشه مرد)در آن باشد و البته مفسده ای نداشته باشد، گناه است زیرا نگاه با میل به او با نگاه به بقیه مردان نظربازی و گناه محسوب می شود . وقتی با این دید بخواهیم به هر میل دل نگاه کنیم، باید همواره بر سر احساسات خود بایستیم و برای خود زندگی خشک و بی احساسی را تجربه کرده و برای دیگران یک ناهی از منکر به تمام عیار باشیم و به قول یک روحانی دینی، راه به خدا رسیدن پا بر روی دل گذاشتن است؛ آیا ما محکوم به چنین کاری هستیم یا اینکه باید تمام روحیات خودمان را عوض کنیم و از این به بعد فقط روحانی لذت ببریم؟