با سلام و تحیت؛ درصورتی که امضاء ظهر چک از طرف صاحب همان چک باشد، ضمان معنا ندارد چون خود شخص نمی تواند ضامن خودش باشد، مگرآنکه از طرف دیگری تحویل دهد که در این صورت ضمان تلقی خواهد شد و ظهر نویسی معنا ندارد؛ در هر صورت به نظر می رسد در صورتی که ظهر نویسی ضمانت تلقی شود و صاحب امضاء ضامن گردد، ضمانت نمی تواند معلق به شرط و قیدی گردد؛ اصل ضمانت او مسلم است وماده ۳۱۵ قانون تجارت، نمی تواند ضمانت را از بین ببرد واو شرعا ضامن است واز همین ج پاسخ سئوال دوم و سوم هم روشن می شود، چون ضمانت او محرز است و باید برائت ذمه را تحمیل کند.