پاسخ: با سلام و تحیت؛ قیاس کردن برده داری بر شرب خمر صحیح نیست؛ برای اینکه برده داری در آن روزگار و در عرف جامعه آن روز، مانند شرب خمر زشت و مورد استنکار مردم نبود و بزرگترین امور اقتصادی جامعه با این موضوع گره خورده بود و حتی برده ها از نظر فرهنگی، آمادگی برای آزادی نداشتند.
برده داری سابقۀ طولانی در میان جوامع داشت و برخورد ضربتی با این امر، نه تنها در آن زمان جواب نمی داد، بلکه امکان داشت که بحران‌زا هم باشد و لذا اسلام با برنامه ریزی مدبرانه، نهضت آزاد کردن برده ها را در دنیای اسلام و غیر اسلام آغاز کرد و اگر امامان معصوم ما غلامانی می خریدند، برای این بوده که عملاً راه آزاد کردن آنان را هموار سازند و در خلال مدت نگهداری آنان، آنها را آموزش داده و با روح آماده و وضعیت تغییر یافته، آنان را آزاد کنند و شما می دانید که در مواردی، همین برده های خریداری شده که زن بوده اند، در چه جایگاه های قرار گرفته اند و گاهی مادری امام معصوم را بر عهده گرفته اند.
در ضمن، اسلام با تحریم شرب خمر هم به صورت ضربتی و بی مقدمه برخورد نکرده است، بلکه از نحوۀ نزول آیات مربوط به شرب خمر، به دست می آید که با آن هم به تدریج برخورد کرده و در طول زمان و با رعایت شرایط زمانی، تحریم کرده است.